lunes, 20 de septiembre de 2010
Amén
Levantarse una mañana y tener la sensación de que ya nada puede ir mal, es la sensación más extraña que yo podía imaginarme.
No es que de golpe y porrazo, de esos que llevo pegándome en los últimos y largos tiempos, se haya solucionado nada, no, las cosas siguen mal.
La parte económica ha mejorado, yo al revés del mundo. Crisis?????, bueno si, pero estamos mejor que un año atrás, y es que lo mio era bancarrota total.
Y salud, la mía bien gracias, mi hijo casi al cien por cien recuperado, y mi marido, bueno el merece muchas entradas aparte.
Se toma la medicación cuando le da la gana, la cambia a su antojo, la dieta se la pasa por el forro, y se FUMA DOS PAQUETES DIARIOS. O sea que "va bien".
El panorama, no es para echar cohetes, pero he creado un burbuja a mi alrededor que me proteje un poco de ese exterior tan presente.
Ficticio????, puede, pero cuando se trata de no volverse loca todo vale.
Y os puedo asegurar que conservo mi cordura.
Y la rara sensación de que las cosas me irán bien.
Amén.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
14 comentarios:
Marta, cuando abres tu corazón en tus escritos, dejas ver la gran mujer que hay detrás de esas letras.
Decirte que existen cosas a tu alrededor que no puedes controlar por mucho que lo intentes . Sé que es un desgaste continuo el que tienes, pero debes guardar y reservar esas fuerzas, no luches contra el viento, solo te agotaras, cada uno es responsable de sus actos, aunque te duela o nos duela, hay cosas que no dependen de uno, cuidate mucho y dentro de lo que puedas intenta ser feliz, aunque la pena te ahogue y la tristeza este como león rugiente a tu al rededor, sonríe Marta, esa sera tu mejor baza en los momentos más duros y difíciles.
Muchos besitos guapa .
Todo irá bien, reina. Ya verás ...
Mil besos besos
A.
Amara
sonrió, siempre, parece ya integrada en mi cara, descoloca a más de uno, pero es también una coraza, eso lo sabemos bien verdad????.
Pues eso, a reírnos del mundo.
"El mundo te da la espalda, pues pégale un patada en el trasero"
petonets, guapa.
Ánimos flor.
Ana
Mi niña, lo se, lo se!!!!
por fin lo se.
petonicos linda
eres una tapadera genial
petobeixos
si es que tard o d'hora les coses han de canviar, sinó seria molt avorrit
Garbi
Joan, avorrit a cas meva, mai!!!!
La reina dels grans cambis, jajajaja
petonets, sempre
envejo aquesta força interior que tens, endevant bonica!!
Marta me he apuntado en este blog tuyo que me ha parecido fantástico.
Te deseo mucha fuerza para luchar contra la adversidad, te lo dice una que tambien lo ha hecho.
Besitos cariño.
Sargantana
no sempre...no sempre, moltes vegadas no se ni per on navego..
molts de petonets, per tu
Per cert, Alt o Baix Emporda????
Pakiba
gracias, sigas benvinguda, jo em pasejo sempre entre "rosas vermellas", encara que a vegadas es en silenci.
petonets, sempre
No tengas dudas de que cambiarán las cosas para tu bien. Besos con mimos
Mi niña
tienen que cambiar, por que nos lo merecemos, sin duda.
Mis mejores deseos son para ti.
Te tengo presente siempre.
Besitos
petonets
Catxis tu gaudeix el que puguis un peto!!
Striper
Joan, estoy en ello!!
petonets, per tu
Publicar un comentario