sábado, 20 de diciembre de 2008

Aprensivos abstenerse

Esta es la imagen que me corresponde, desdoblada, superada por el día a día.Me repiten y escucho a diario:"tu no te derrumbes, eres fuerte, puedes con todo, cuidate......" y me resuena a chufla, que fácil se ven los toros desde la barrera, ponte delante y torea y luego me cuentas como lo ves!!.
Estoy harta de ser el puntal y el punto de apoyo de todo Dios. Egoísmo, egoísmo y egoísmo eso es lo que siento por todos lados. Se que esto son etapas, momentos puntuales que uno debe superar, pero joder, creo que me ha tocado el examen mas difícil, donde esta el lado bueno de todo esto, hoy no lo veo.
Por que mañana sera igual que hoy, eso con suerte, por que seria posible que están van las cosas, todavía vaya a peor.
No es que tenga un bajón de moral, que va, creo que empiezo a ser realista. Cuando llegan estas fechas todos hacemos propósitos nuevos, cosas que generalmente no solemos cumplir, proyectos que posponemos para cuando podamos, sueños aparcados, ilusiones abandonadas.....y que conseguimos: frustraciones aseguradas.
Nadie te agradece nada, se presupone que es tu obligacion, que es tu deber. Yo ya llegue mas allá de mis posibilidades.
Quiero vivir y quiero vivir ya.
Quien este de acuerdo bien y quien no, fuera de mi vida, ea.
Hoy este blog toma otro rumbo. Quizás, naufrague, quien lo sabe?.
Carpe diem.

Esta es la cara de una moneda




Y esta es la otra.
Y podria poneros miles de imagenes y ni aun asi podriais saber como me siento.

12 comentarios:

Striper dijo...

La vida a veces nos ofrece esta cara espero que pronto te ofrezca una cara mejor. Muchos besos.

Darkhorse1974 dijo...

La vida tan cruel como siempre. Jo!

Un fuerte fuerte abrazo.

menta fresca, aufàbrega i maria lluisa dijo...

mira, en català i ben clar.
aquesta cara de la vida és un p... merda i entenc perfectament que estiguis cansada de tot i de tots plegats, però que hi vols fer? si, pots fer una cosa que tothom menys tú mateixa et retreuries: sortir per la porta amb el que portes posats, no mirar enrera, i no tornar mai més. Però per fer això cal de tenir molta sang freda i molt de valor. Valor a tú no te'n falta, sang freda no t'hi veig... dons ajo y agua, i tot el que poguis gaudir moment a moment, ho fas peti qui peti. Fes una hivernació tipus PC i quedat en stand by fins l'estiu? per exemple. I a veure quin caire pren tot plegat i en tornem a parlar. Si no hi ha res de nou, innocents innocents...
Petons a tot@s però especialment a tú, d'acord?

Mencía dijo...

Llego el momento pues ...

Y estoy aqui cerquita tuya
para decirte
que cuando quieras, te espero
que cuando quieras, telefono
que cuando quieras, mimos.

Te lo mereces reina.
Te mereces un por tí y para tí.
Y si ahora no puede ser lo será.

Tq.

menta fresca, aufàbrega i maria lluisa dijo...

per cert, m'he mirat amb deteniment la foto del Pol i suposo que ho has fet per la SS, dons ja et pots considerar afortunada si és aixì. Saps que costa, pel cap vaig, l'andròmina que porta a la cama? de 18.000 no deu baixar, aixì que, veus com ets afortunada?
Somriu, de moment és el millor que pots fer amb la boca, i menjar clar.
Fins aviat.

Eli dijo...

No puedo saber lo que sientes, solo imaginarlo. A veces creemos que ya no podemos seguir con todo lo que nos pasa, que ya no aguantamos más, que las fuerzas nos abandonan, que no es justo, que....
ada de lo que te diga te ayudará, asi que nada te diré.
Solo que te envio toda mi fuerza, todo mi cariño y lo que te haga falta para seguir.

Gattaca dijo...

Martona petita!!
Estic per tú i només pèr tú! Saps que pots contar amb mi nena.. estem molt a prop, si en necesites ja tinc el cotxe, un truc i en planto en una horeta val?¿?¿
Tú necesites pensar en tu, estic d'acord, i això es el que s'en diu el dret a la pataleta... Però que has de fer?¿ saps tan be com jo que no pasaras dells en cap cas i estaràs al peu del canò, perque ests com ets i faras el que cal fer...
Tu fes això, treu la merda fora, no te la quedis, desfogat!! crida! queixat!! O després continua sen la que ets i cuida dels teus.

T'estimo!
Ens veiem molt aviat, tinc moltes ganes!!!!!

Loren dijo...

bueno, no soy muy aprensivo y por mi trabajo veo esto a diario,asi que... no hay problema.
Fue accidente de moto? aunque podria haber sido de tiburon¡¡¡
Espero que estes bien de animo, que eso es muy importante,ok?
muchos besossssss

Аmanecer dijo...

Es dura la vida, y esta etapa por la que estas pasando, lo es mucho màs, pero ellos aùn estan contigo.

Yo, hoy asistirè a un funeral, de alguièn muy cercano a la familia.
Pienso que esta es la peor etapa de la vida.

Un fuerte abrazo Marta!

Besos y muchos màs.

VALENTIN dijo...

Al menos ya estas en proceso de recuperación.
Todo estará bien.
Mi cariño para ti°°°!!!

a n i s h i dijo...

Esta es la cara amarga pero tú y solo tú decides cuál es con la que te quedas y te aseguro que tienes donde elegir, busca y quédate con algo mejor de tu vida que te ayude a suavizar estas cicatrices, seguro que lo encuentras. Es lo que yo hago día a día, hasta una simple vela te puede servir por no decir un paquete de galletas que te hagan recordar tu niñez. Adéntrate y ponle imaginación a todo y pasa, pasa las mejores y más reforzadas Navidades de tu vida. No es fácil, lo se pero solo hay una opción, la de no regodearse en la parte del No e ir poniendo un Sí a la oportunidad, a la esperanza y a la frescura de cada día que comienza.
Felices Fiestas a toda la familia, siempre os llevo en mi corazón.
Ana

Anónimo dijo...

Imaginate como se sienten los toros!
que los matan por sólo placer!